Zajmuje się poszukiwaniem zrównoważonych sposobów na obniżenie śladu środowiskowego budownictwa poprzez zastąpienie części cementu w betonie dodatkiem odpadów mineralnych (pokopalnianych).
Obszarem moich zainteresowań naukowych jest kardiologia eksperymentalna. Poszukiwanie nowych markerów uszkodzenia serca i potencjalnych czynników o działaniu ochronnym podczas zawału mięśnia sercowego to główne zagadnienia, którymi zajmuje się w pracy na Uniwersytecie Medycznym we Wrocławiu. Moje badania prowadzę z użyciem modeli komórkowych i tkankowych, dzięki grantom NCN i grantom wewnętrznym. Celem mojej pracy naukowej jest również ocena roli białka Klotho i jego wpływu na mechanizmy kardioprotekcyjne podczas uszkodzenia niedokrwienno/reperfuzyjnego.
Profesor uczelni (dr hab. inż.) w Katedrze Budownictwa Ogólnego na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej, opiekun Koła Naukowego Młodzi Menadżerowie Budownictwa.
Ukończył studia inżynierskie (2012) i magisterskie (2013) na PWr, podyplomowe z BHP (2015). Doktorat z budownictwa obronił z wyróżnieniem w 2018, habilitację uzyskał w 2024 na podstawie badań m.in. nad prognozowaniem kosztów i bezpieczeństwem pracy w budownictwie.
Zainteresowania naukowe: zarządzanie przedsięwzięciami budowlanymi, bezpieczeństwo pracy (m.in. VR), innowacyjne technologie (BIM, skanowanie 3D, drony).
Koordynator projektu „BIM we Wrocławiu” oraz kierownik zespołu w projekcie Erasmus+ „SafeCROBOT” (2020–2022). Członek i aktywny uczestnik m.in. Akademii Iuvenum, Stowarzyszenia BIM, Dolnośląskiej Rady ds. Bezpieczeństwa w Budownictwie. Sympatyk Sekcji Inżynierii Przedsięwzięć Budowlanych PAN. Lider Dostępności na Politechnice Wrocławskiej. Mentor w Kopalni Młodych Talentów – Home – Kopalnia Młodych Naukowców.
Przewodniczący Akademii Młodych Uczonych i Artystów od 2025 roku. Pięciokrotny laureat nagrody Secundus Politechniki Wrocławskiej (2019–2023).
Absolwent Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie kompozycji i skrzypiec, doktor habilitowany sztuki.
Aktywny kompozytor, wykładowca, nauczyciel, organizator i popularyzator sztuki. Jego twórczość funkcjonuje na styku konwencji i eksperymentu, powagi i prowokacji, swobodnie łącząc abstrakcję z komunikatywnością.
Jego dorobek kompozytorski obejmuje ponad 100 utworów przeznaczonych na rozmaite składy wykonawcze – od kompozycji instrumentalnych, wokalnych i wokalno-instrumentalnych, przez utwory elektroakustyczne i elektroniczne, po muzykę teatralną, do gier, do terapii, instalacje audiowizualne czy aranżacje muzyki popularnej. Jego twórczość prezentowano ponad 300 razy w Europie, USA i Australii.
Od 2024 roku kieruje Instytutem Kompozycji w swojej macierzystej uczelni. W wolnym czasie gra w bilard oraz tworzy autorskie konstrukcje z LEGO.
Strona artysty: https://www.adamporebski.com/
Ukończyła Królewskie Konserwatorium w Hadze. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego oraz Prezydenta Wrocławia, którzy wsparli jej pracę badawczą dotyczącą poszukiwań
manuskryptów muzycznych wrocławskich bibliotek naukowych. W 2022 otrzymała nagrodę EMOCJE
2022 Radio Wrocław Kultura wyróżniającą jej działalność artystyczną. Wydała dwa autorskie albumy:
Kilka słów o miłości… zrealizowany z Naruhiko Kawaguchim, akompaniującym jej na fortepianie
historycznym oraz Melancholię we współpracy z pianistą Maurice Lammerts van Bueren.
W jej dorobku artystycznym znajdują się płyty nagrane z Wrocław Baroque Ensemble, dwie z nich
uhonorowane nagrodą fonograficzną Fryderyk. Za wkład w promocję Polskiej kultury w Holandii
otrzymała nominację do nagrody Polonus 2016. Od 2021 roku prezeska Stowarzyszenia Inicjatyw
Artystycznych „Mosty Kultury” działającego na rzecz popularyzacji muzyki klasycznej we Wrocławiu
i na Dolnym Śląsku.
Do jej zainteresowań należą metody odzysku metali krytycznych ze zużytych baterii litowo jonowych, zrównoważona gospodarka surowcami i ich pozyskiwanie z zasobów pozaziemskich (regolitu marsjańskiego i księżycowego), wpływ gospodarki odpadami na zmiany klimatu oraz wdrożenie modelu GOZ w życiu codziennym (zero waste) i przemyśle. Autorka ponad 60 prac naukowych, a także opracowań przemysłowych z zakresu przetwarzania odpadów i gospodarki surowcami, kierownik i wykonawca w projektach naukowych i B+R (NCN, NCBiR), uczestniczka wielu krajowych i międzynarodowych konferencji branżowych. Stale współpracuje z przemysłem – obecnie jako naukowiec bierze udział w pracach związanych z eksperymentem firmy Extremo Technologies Sp. z o. o. „Space Volcanic Algae” przeznaczonym do realizacji w pierwszej polskiej misji technologiczno-naukowej na Międzynarodową Stację Kosmiczną „IGNIS”.
Popularyzatorka zagadnień dotyczących ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju – m.in. autorka artykułów popularnonaukowych, ekspertka na wielu wydarzeniach oraz w wystąpieniach radiowych i telewizyjnych. Laureatka nagród w programach PWr – Primus (Działanie II) i Secundus oraz konkursów: „Naukowiec Przyszłości 2023” w kat. Kobieta Nauki, która zmienia świat, „Polski innowator 2024” w kat. Osobistość nauki oraz Wrocławianka Roku 2024 w kat. działalność naukowo-badawcza; wyróżniona w konkursach: Klimatyczny Człowiek Roku 2021 (MKiŚ), Longines x ELLE – szukamy nowych pionierów oraz Polka XXI wieku 2022 (kat. Innowacje i nowe technologie). Certyfikowana tutorka akademicka. Liderka Dostępności w Politechnice Wrocławskiej. Członkini Academii Iuvenum PWr.
Głównym nurtem aktywności naukowej Dr hab. Anny Potysz są procesy biowietrzenia odpadów przemysłowych, skał i minerałów pod wpływem mikroorganizmów (np. bakterii), materii organicznej, wydzielin korzeniowych oraz ekstraktów roślinnych. Anna Potysz bada ich wpływ na uwalnianie pierwiastków oraz ich transport w środowisku. Badania eksperymentalne odpadów przemysłowych mają duże zastosowanie w rozwoju technik remediacyjnych na terenach składowisk, a także w opracowaniu technologii odzysku cennych pierwiastków. Eksperymentalne poznanie mechanizmów biowietrzenia skał i minerałów w różnych warunkach ma fundamentalne znaczenie dla zrozumienia czynników biotycznych warunkujących intensywność procesów biowietrzenia w naturalnych warunkach środowiskowych oraz na obszarach antropogenicznych, gdzie skały występują jako elementy architektoniczne.
Przedmiotem moich zainteresowań naukowych jest ewolucja rzeźby obszarów płytowych, a zatem takich, które zbudowane są z niemal poziomo zalegających warstw skalnych o zróżnicowanej odporności. W swoich badaniach skupiam się w szczególności na piaskowcowych płaskowyżach i stoliwach, próbując wyjaśnić, jakie procesy biorą udział w rozwoju rzeźby ich przykrawędziowych partii. Najważniejszym poligonem badawczym pozostają dla mnie Góry Stołowe, ale prowadzę prace w podobnych obszarach również na terenie Czech, Niemiec i Anglii. Od wielu lat staram się aktywnie popularyzować nauki o Ziemi – poprzez prelekcje dla uczniów szkół czy współautorstwo wydawnictw geoturystycznych. Od 2022 roku jestem współprowadzącym kanał popularnonaukowy Sprawy przyZiemne w serwisie YouTube.