Interakcja pomiędzy traumą, osobowością a funkcjami poznawczymi jako predyktor zwiększonego rozwoju psychozy w populacji osób w wieku 18 – 35 lat. Badanie prospektywne.

Interakcja pomiędzy traumą, osobowością a funkcjami poznawczymi jako predyktor zwiększonego rozwoju psychozy w populacji osób w wieku 18 – 35 lat. Badanie prospektywne.

Coraz częściej podkreśla się, iż traumatyczne wydarzenia życiowe mogą zwiększać ryzyka rozwoju psychozy. Nie jest znany jednak mechanizm w jaki sposób trauma podnosi ryzyko rozwoju psychozy. Celem niniejszego projektu jest zbadania w jaki sposób wczesna trauma zwiększa ryzyko rozwoju psychozy wśród osób w wieku 18 – 35 roku życia. Podstawowym założeniem niniejszego projektu jest uzupełnienie wiedzy na temat mechanizmów psychozy. Po raz pierwszy rola traumy badana będzie w interakcji z czynnikami poznawczymi (to w jaki sposób myślimy, wyjaśniamy zjawiska) i osobowościowymi (innymi słowy jakie mamy cechy osobowości) w kontekście ryzyka rozwoju psychozy. Nasz zespół zaprezentował we wcześniejszych badaniach model, w którym pokazano iż osobowości w interakcji z czynnikami poznawczymi jest związana z podatnością na psychozę wśród osób zdrowych psychicznie. Projekt uzupełni istniejący model o istotne czynniki (traumę) oraz pozwoli na jego testowanie w sposób systematyczny w populacji osób z wysokim ryzykiem rozwoju psychozy. Przebadamy 6000 osób z populacji Krakowa, Wrocławia oraz Warszawy w celu wyłonienia ostatecznie 200 osób z wysokim ryzykiem rozwoju psychozy. Ostateczną próbę 200 osób zbadamy kompleksowo pod względem stany psychicznego, funkcji poznawczych, występowania traumy oraz osobowości. Ponadto, wszystkie osoby spełniające kryteria ARMS zostaną ponownie zbadane po 12 miesiącach w celu testowania, które z badanych czynników ma znaczenie w ewentualnym rozwoju psychozy (lub innych zaburzeń psychicznych). Wierzymy, iż uzyskane rezultaty nie tylko wpłyną na wiedzę podstawową, ale również rozwiną praktykę kliniczną poprzez dostarczenie modelu i jego weryfikacji na temat mechanizmów rozwoju psychozy. Pozwoli to ulepszyć istniejące formy terapii psychoz i pozwoli lepiej rozumieć osoby w grupie ryzyka rozwoju tej grupy zaburzeń.